Onun İçin Yazdılar

Prof. Dr. Remzi Aygün

"Halk Sağlığında Gündem" Bülteni'nden

Kasım, 2011

Prof. Dr. Nusret Fişek'le Çalışmanın Mutluluğu

Sağlık hizmetlerinin gelişmesine önemli katkıları olan sevgili hocamız ile ilgili onu anma toplantılarında onu tanıyanlar ya da anısı olanlar yeri geldikçe anlatırlar. Onun yaptıkları ve yapmayı planladıkları ile ilgili hem kendi yazdıkları hem de söyleşi ve toplantılarda yaptığı konuşmalar izlenebilir. Onunla birlikte çalışma olanağı bulanların unutamadıkları anıları vardır.

Ben de gerek tıp fakültesi ve uzmanlık eğitimim gerekse daha sonra meslek hayatımda sevgili hocamızla çalışma olanağı bulan kişilerden biri olarak sizlere onunla ilgili anılarımdan birini anlatacağım.

Hacettepe tıp fakültesi hazırlık eğitimi iki yıldı. Bu dönemde Nusret Fişek hocanın bize dersi yoktu ama 10-15 kadar tıp öğrencisinin kurduğu ‘’Toplum Kalkınması Kulübü’’nün etkinliklerine katılır bize destek olurdu. Benim Nusret hocayla yakından tanışmam bu dönemde başlamıştı (not:Bu kulübün üyelerinden hatırlayabildiklerim: Dr. Necati Dedeoğlu, Dr. Ufuk Beyazova (Cığızoğlu) Dr.Mehmet Beyazova, Dr.Timur Sümer (şimdi Michigan üniversitesinde), Dr. Atilla Turgay (Kanada’da), Dr Rengin Erdal, Dr Tülay Kansu ...)

Bilindiği gibi Nusret Fişek o dönem Nüfus Etüdleri Enstitüsünün müdürlüğünü de yapıyordu. 1968 yılında ilk kez ülke genelinde nüfusla ilgili araştırma yapıldı. Tıp hazırlık ikinci sınıf öğrencisi olarak ben bu araştırmanın hazırlık eğitimine katılmamıştım. Çünkü eğitim ve sınavlar devam ediyordu. Araştırmada çalışacaklar değişik bölüm ve kurumlardan gelenlerden oluşturulmuştu. Bizim sınıfın sınavlarının bittiği gün öğleden sonra fakülte binasının önünde Nusret beyle karşılaştım. Bana benimle gel sana görev vereceğim dedi. Odasına gidince “Araştırmanın Marmara bölgesinde çalışan ekibin bir trafik kazası geçirdiğini, bu ekipte çalışmak üzere hemen bu akşam yola çıkarak yarın onlarla birlikte çalışmaya başlayacaksın” dedi bana. Doğrusu ben önce hazırlık kursuna katılmadığımı bu işi yeterince başaramayabileceğimi, ayrıca sınavım bu gün bitti kısa süreli bir tatil yapmak istediğimi aileme haber verdiğimi söyledim. Nusret bey “Sen bu işleri kurs görenlerden daha iyi yaparsın, tatilide gelecek seneye bırak, ayrıca git ülkenin değişik yerlerini tanı bu senin için daha yararlı olur” dedi.

O akşam yola çıkıp sabahleyin araştırma ekibinin kaldığı İstanbul erkek lisesinde ekibi kahvaltı yaparken buldum. İçlerinde daha önceden tanıdığım kişiler vardı (Öğretmen Cahit Ali can, Öğretmen Ali Çiçekli, Tıp öğrencisi Rengin ERDAL, …) Ayrıca orada tanıdığım ve hala unutamadım arkadaşlar.

Bu araştırma bir ay kadar sürdü İstanbul. Edirne, Kocaeli, Bursa’nın örneklemle seçilmiş ilçe Mahalle ve köylerinde yine örneğe çıkan hanelerine giderek oldukça kapsamlı anketler uyguluyorduk.

Bu araştırma süresince ben araştırma yapılan illeri ilk kez gördüm. İstanbul çevresinde oluşan gece kondu bölgesi ve orada yaşama koşullarını yakından izleme olanağı buldum. Daha da önemlisi Nusret beyin yönlendirmesi ve bana verdiği güven duygusu ile ileri yıllarda verdiğim toplum hekimliği uzmanı olma isteğimin temelini oluşturmuştum.

Tıp eğitiminin daha sonraki yıllarında gerek derslerde gerekse saha uygulamaları sırasında Nusret beyin özendirici yaklaşımları ve bize verdiği güvenle 1970li yıllarda Hacettepe tıp Fakültesi mezunlarının önemli bir bölümü toplum hekimliğine girmek ve hocayla birlikte çalışmak isterdi.

Sevgili Nusret Hocamızı saygı ile anarken onun hekimliği yanında eğitimci ve toplum çalışmacısı olduğunu da vurgulamak isterim.